咏蜡梅

yǒng là méi
咏蜡梅

là méi chū kàn shí rì qián, huáng shēn zǐ xiān xiāng yù rán.
蜡梅初看十日前，黄深紫鲜香欲然。
yào chōng tóng píng dùn fěi jǐ, yù zhé bà zhé hái jiā lián.
要充铜瓶顿棐几，欲折罢折还加怜。
là méi zhòng kàn shí rì hòu, huáng dàn zǐ niān xiāng yù fù.
蜡梅重看十日后，黄淡紫蔫香欲覆。
shì dāng xuě qì yǔ shuāng yán, yù kāi wèi kāi xián wèi jiù.
是当雪砌与霜檐，欲开未开咸未就。
shān sǒu shān jū shān jìng huāng, zhǐ yǒu zhú shù cān tiān cháng.
山叟山居山径荒，只有竹树参天长。
fú huā bù xǐng zhe lǎo yǎn, cǐ wù wèi miǎn sōu kū cháng.
浮花不省著老眼，此物未免搜枯肠。
yún xiāo shuāng shú dōng xíng mò, lǐn rì níng tiān yìng yǒu shù.
云消霜熟冬行莫，凛日凝天应有数。
là méi yǐn pò chūn fēng lù, hóng jié xiāng fán kàn shù shù.
蜡梅引破春风路，红洁缃繁看树树。